Toen ik ooit moest kiezen wat welke studie ik zou willen doen, had ik veel ideeën. Het moest in ieder geval wel gaan over omgeving, mensen en ontwikkelen. Politieacademie (want sociologie, psychologie, recht, criminologie), docent in het voortgezet onderwijs of juist pedagogiek? Maar ook sociale geografie vond ik wel interessant (welke invloed heeft de omgeving op de mens en andersom). Het werd uiteindelijk onderwijskunde. Ik ving tijdens de introductiedagen iets op over het vergelijken van onderwijssystemen van verschillende landen: hoe de historie, cultuur en omgeving zo bepalend is. Ik begreep meteen dat ontwikkeling en verandering pas mogelijk is als je snapt waar het vandaan komt. Nou dat is precies wat ik (onbewust) steeds verder ben gaan uitpluizen in mijn werk en leven. Het systemisch werk sluit daar dan ook naadloos bij aan. De toekomst gaat via de achterdeur. Welke overlevingsmechanismen van mensen en systemen spelen dan een rol in de ontwikkeling en de stagnatie hierbij? Het systemisch werken heeft mij hierin veel inzichten en handvatten gegeven om mijn werk te doen. En natuurlijk ook om bewust te worden van mijn eigen patronen. Daarnaast blijf ik nieuwsgierig naar andere inzichten en gedachtegangen. Deep Democracy, Corporate Antropologie, maar ook IEMT( Integral Eyemovement Therapie) en het Sjamanisme met z’n rituelen. Voor de uitpluizers onder ons: mijn LinkedInprofiel kun je hier vinden.